We werden hartelijk ontvangen in de sportzaal "d’n Turf" die voor de training was ingericht als een kyudojo. De dojo staat onder leiding van Erik van Zanten en telt zo’n tien leden waarvan er vijf aanwezig waren bij deze workshop.
Kyudo, (弓道 Kyūdō) wat letterlijk de weg van de boog betekent, is simpelweg Japans boogschieten. Kyu staat voor boog en do voor weg: de weg van de boog. Kyudo wordt ook wel eens zenboogschieten genoemd vanwege de invloed die zen heeft gehad op de ontwikkeling van Kyudo. In het verleden werd de Japanse boog gebruikt voor de jacht, oorlog, hofceremonies, spelen en vaardigheidswedstrijden. Modern kyudo wordt beoefend als methode tot fysieke, morele en geestelijke ontwikkeling.
We kregen eerst een demonstratie te zien van een ceremonie met drie schutters die om beurten op 1 doel schoten. Tijdens de ceremonie schoot eenschutter zijn pijl af, terwijl de andere twee resp. wachtte of zich voorbereidde op het volgende schot. Het wisselen van positie verliep in perfectie synchronie en er bleek geen beweging te veel bij te zitten.
Gedurende de daarop volgende uitleg werd ons duidelijk hoe belangrijk dat nastreven van perfectie bij Kyudo is. De budo discipline kent één "kata" en die ene vorm dient dan ook perfect te worden uitgevoerd.
We mochten eerst zelf een schot (zonder handschoen) uitvoeren. We hadden nog geen uitleg of instructie gekregen; het ging om de eerst kennismaking met de boog. Onder toezicht van de kyudoka van Shiseikan lostten we elk twee schoten. Erik van Zanten legde daarna iets uit over het materiaal en de specifieke eigenschappen. Bogen worden tegenwoordig van kunststof en hout gemaakt of van bamboo. Voor het schieten met die laatste kom je pas in aanmerking als je techniek goed is, omdat een bambooboog eerder kapot gaat als de boog verkeerd gehanteerd wordt.
Opvallend detail was dat voor de kyudoka niet de handboog of de pijlen het belangrijkste onderdeel van de uitrusting is. Binnen de disciplines die bij Kendokai Higashi beoefend worden, neemt het zwaard (in de vorm van een boken, iaito of shinai) de prominente rol in. Bij kyudo is dat de handschoen. De handschoen wordt op maat gemaakt en is voorzien van drie of vier vingers en een (houten) duim.
Na de uitleg over het materiaal vertelde dhr. Van Zanten over de basisvaardigheden van het boogschieten. Het begint allemaal met correct staan. Als je goed staat, volgen lopen, zitten en uiteindelijk schieten vanzelf. Als je niet goed staat zal het schot ook niet goed zijn. Het lopen kwam ons het meest bekend voor: schuifelend. Bij kyudo wordt aan alle details aandacht besteed; ook aan het lopen om een hoek en het draaien op de plaats. Elke beweging dient volgens voorschrift te worden uitgevoerd. Ook voor het gaan zitten en gaan staan is veel aandacht. Tijdens de ceremonie konden we al zien dat het gaan zitten (seiza) perfect synchroon verlooopt, dat bereik je alleen door jarenlang (samen) te trainen. Knielen (kiza) was voor veel van ons moeilijk vol te houden: het is een actieve houding waarbij de bovenbeenspieren continue onder spanning staan. Meer over de basistechnieken staat op de website van Shiseikan.
Na deze kennismaking met de basis van kyudo mochten we nogmaals schieten, maar nu was het de bedoeling dat we probeerden de uitleg toe te passen in ons schot. De acht stappen van het schot staan beschreven op de pagina over Hassetsu.
Door alle vragen en gesprekken liepen we iets uit, maar over het algemeen waren alle deelnemers erg tevreden over deze workshop.
Onze dank gaat uit naar Erik van Zanten en de andere kyudo van Shiseikan die ons iets hebben willen laten zien van deze bijzondere budo-discipline.